Σκάνδαλα
Ντόπινγκ στην Άρση Βαρών:
Στον ελληνικό αθλητισμό το 2008 έντεκα από τα δεκατέσσερα
μέλη της εθνικής μας ομάδας της Άρσης Βαρών βρέθηκαν να έχουν κάνει χρήση
απαγορευμένων ουσιών μετά τον αιφνιδιαστικό έλεγχο που διεξήγαγε η Παγκόσμια
Υπηρεσία Καταπολέμησης Ντόπινγκ. Οι έντεκα από τους δεκατέσσερις αθλητές της
ελληνικής άρσης βαρών βρεθήκαν θετικοί στη χρήση απαγορευμένων ουσιών.
Αποτέλεσμα αυτού ήταν να τεθεί αρχικά σε διαθεσιμότητα ο προπονητής των αθλητών
των επιτυχιών Χρηστός Ιακώβου.
Ο Χρήστος Ιακώβου αναδείχθηκε πρωταθλητής
Ελλάδας. Ωστόσο, ως προπονητής της εθνικής ομάδας άρσης βαρών έγραψε τις πιο
πλούσιες σελίδες δόξας του αθλήματος. Τελικά τον Απρίλιο του 2008 υπέβαλε την
παραίτησή του από τη θέση του ομοσπονδιακού προπονητή, αφότου όπως αναφέρθηκε
έντεκα από τους δεκατέσσερις αθλητές της εθνικής ομάδας βρέθηκαν θετικοί για
ντόπινγκ. Το Μάιο του 2008 ασκήθηκε ποινική δίωξη εναντίον του Ιακώβου για
πέντε πλημμελήματα για αυτή την υπόθεση
Σκάνδαλα ντόπινγκ στους Ολυμπιακούς
αγώνες:
Με τον αποκλεισμό του Δημήτρη
Χονδροκούκη από τους Ολυμπιακούς Αγώνες λόγω χρήσης απαγορευμένης ουσίας, ο
αριθμός των αθλητών που πιάστηκαν ντοπέ πριν καν φτάσουν στο Λονδίνο ανέβηκε
στους 108! Ποιος είπε ότι το ντόπινγκ δεν είναι στα ίδια επίπεδα με παλιά;
Βέβαια, οι πιο διαβόητες ιστορίες ντόπινγκ στις Ολυμπιάδες είναι αυτές που
συμβαίνουν κατά την διάρκεια των αγώνων και όχι αυτές που προλαβαίνουν οι
αρχές. Χρυσά ολυμπιακά μετάλλια που έχουν αλλάξει κατόχους, ιστορίες κυνηγητού,
εντάσεις, κλάματα και άλλα πολλά έχουν σημαδέψει την πορεία των αγώνων που
δείχνουν να μην μπορούν να απαλλαγούν από το άγος του ντόπινγκ.
1972, Μόναχο: Ρικ ΝτεΜοντ, ΗΠΑ (Κολύμβηση)
Ο Ρικ ΝτεΜοντ ήταν ο κάτοχος του παγκόσμιου ρεκόρ στα 1500μ. όταν κατέκτησε
το πρώτο του μετάλλιο στους Ολυμπιακούς του Μονάχου, στα 400μ. ελεύθερο. Οι
Αμερικανοί περίμεναν τουλάχιστον άλλο ένα χρυσό από αυτόν, στο «καλό» του
αγώνισμα, αλλά τελικά δεν τον είδαν να αγωνίζεται ποτέ ενώ οι διοργανωτές του
αφαίρεσαν και το πρώτο χρυσό που πήρε. Ο λόγος ήταν η εφεδρίνη που ανιχνεύθηκε
στα ούρα του. Ο ΝτεΜοντ ισχυρίστηκε ότι έπαιρνε ένα φάρμακο για το άσθμα, αλλά
τελικά αποκλείστηκε από τους Αγώνες. Την επόμενη χρονιά έκανε παγκόσμιο ρεκόρ
και στα 400μ. Το 2001 η Ολυμπιακή Επιτροπή των ΗΠΑ, έπειτα από ένα μακροχρόνιο
αγώνα του αθλητή να αποκαταστήσει το όνομά του, ανακοίνωσε πως όντως είχε κάνει
λάθος το 1972 και πως το φάρμακο που έπαιρνε ο ΝτεΜοντ για το άσθμα ήταν κάτι
που του είχε χορηγήσει κανονικά, με συνταγή, ο γιατρός. Ωστόσο η ΔΟΕ αρνήθηκε
να τον αποκαταστήσει και να του επιστρέψει το μετάλλιο.
2004, Αθήνα: Κώστας Κεντέρης και Κατερίνα Θάνου, Ελλάδα (Στίβος)
Η γνωστή υπόθεση που
συντάραξε το ελληνικό φίλαθλο (και όχι μόνο) κοινό μια μέρα πριν την τελετή
έναρξης δεν χρειάζεται πολύ ανάλυση. Έχουν γραφτεί χιλιάδες γραμμές για το τι
ακριβώς συνέβη και το ποιος ήταν ο υπεύθυνος. Η υπόθεση έκλεισε πρόσφατα και δικαστικά
με μόνο τον προπονητή των δύο αθλητών Χρήστο Τζέκο να τιμωρείται. Οι Θάνου και
Κεντέρης (αργυρή και χρυσός Ολυμπιονίκης στο Σίδνεϊ και μεγάλες ελπίδες της
Ελλάδας για νίκες στην Αθήνα) προσποιήθηκαν ένα ατύχημα με τη μηχανή του
προπονητή τους για να αποφύγουν να περάσουν από έλεγχο ντόπινγκ και τελικά
τιμωρήθηκαν με αποκλεισμό από τους Αγώνες, σπιλώνοντας το όνομα της
διοργανώτριας Ελλάδας.
2004, Αθήνα: Αντριάν Άνους και Ρόμπερτα Φάζεκας, Ουγγαρία (Στίβος)
Οι δύο Ούγγροι ρίπτες κατέκτησαν χρυσά μετάλλια, ο Άνους στη σφύρα και ο
Φάζεκας στον δίσκο, αλλά τους αφαιρέθηκαν όταν ο πρώτος προσπάθησε να δώσει
άλλο δείγμα στο ντόπινγκ κοντρόλ (είχε ένα σακουλάκι με ξένα ούρα μαζί του),
ενώ ο δεύτερος δεν εμφανίστηκε ποτέ!
2004, Αθήνα: Ιρίνα Κορζανένκο, Ρωσία (Στίβος)
Το πρώτο χρυσό του στίβου δόθηκε στην Αρχαία Ολυμπία και πήγε στην Ρωσίδα
σφαιροβόλο και αμέσως μετά την ανάγκασαν να το γυρίσει πίσω, αφού πιάστηκε με
στανοζολόλη, ατιμάζοντας με τον χειρότερο τρόπο τον ιερό τόπο των αγώνων.
Γενικά, οι αγώνες της Αθήνας, ειδικά για την στίβο ήταν οι πιο «βρώμικοι» της
ιστορίας –ή μάλλον, αυτοί στους οποίους οι ελεγκτές ντόπινγκ έκαναν πιο καλά
από ποτέ την δουλειά τους και η τεχνολογία που είχαν στα χέρια τους για πρώτη
φορά κατάφερε να ξεπεράσει εκείνη όσων κατασκεύαζαν τις απαγορευμένες ουσίες.
2008, Πεκίνο: Νταβίντε Ρεμπελίν, Ιταλία (Ποδηλασία Δρόμου)
Ο Ιταλός «μετρ» των ημερήσιων αγώνων δρόμου (το 2004 κέρδισε και τα 3
“Ardennes Classics”, το Amstel Gold Race, το La Fleche Wallone και το
Λιέγη-Βαστόνη-Λιέγη, γράφοντας ιστορία) κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο στους
Ολυμπιακούς του Πεκίνου, αλλά βρέθηκε θετικός σε έλεγχο ντόπινγκ, έχοντας κάνει
χρήση της ουσίας Mircera, ενός νέου φαρμάκου που αντικατέστησε την
ερυθροποιτίνη.
2008, Πεκίνο: Ρασίντ Ραμζί, Μπαχρέιν (Στίβος)
Ο Μαροκινός δρομέας που έτρεχε για λογαριασμό του Μπαχρέιν και κέρδισε το
χρυσό στα 1500 μέτρα στο Πεκίνο ανιχνεύθηκε με την ουσία CERA (νέο
αντικαταστάτη της ερυθροποιτίνης, επίσης) και έχασε το μετάλλιό του.
Αγορίτσα Γκουμότσιου
