Αντιμετώπιση του Ντόπινγκ



Μολονότι το ντόπινγκ ήταν γνωστό από την πρώτη Ολυμπιάδα, και παρόλο που στις Ολυμπιάδες του 1920-1930 είχε ήδη αποκτήσει διαστάσεις, η αθλητική κοινότητα μόλις το 1967 πήρε τα πρώτα μέτρα αντιμετώπισης. Τη χρονιά αυτή η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή διόρισε μια ιατρική επιτροπή με σκοπό τον καθαρισμό των ουσιών και μεθόδων που η χρήση τους θα πρέπει να απαγορεύεται στον αθλητισμό. Οι αντιντόπινγκ έλεγχοι πρωτοεφαρμόστηκαν στην χειμερινή  Ολυμπιάδα της Grenoble  και στην καλοκαιρινή του Mexico City το 1968. Το Νοέμβριο του 1999 ιδρύθηκε η παγκόσμια οργάνωση αντιντόπινγκ (WADA) ενώ ο παγκόσμιος κώδικας αντιντόπινγκ ψηφίστηκε τον Ιανουάριο του 2004.

Για να οργανωθεί μια αποτελεσματική παγκόσμια στρατηγική αντιμετώπισης του ντόπινγκ ίσως θα πρέπει να ληφθούν υπόψη τα παρακάτω:

  • Α: Όπως είναι γνωστό, σοβαρό ντόπινγκ χωρίς τη συμμετοχή συνταγογράφηση και καθοδήγηση των γιατρών δεν μπορεί να υπάρξει. Για, τον λόγο αυτό πρώτα απ’ όλα πρέπει να ενημερωθούν όλοι οι γιατροί ως προς το μέγεθος του προβλήματος, τις διαστάσεις που έχει πάρει, τους κινδύνους για τα παιδιά αλλά και τους αθλητές και πρωταθλητές. Το ντόπινγκ θα πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν κάθε άλλο πρόβλημα δημόσιας υγείας, όπως το κάπνισμα, τα οινοπνευματώδη, τα ναρκωτικά κ.τ.λ.
  • Β: Πρέπει μαζί με τους γιατρούς να συνεννοηθούν όλοι οι ενδιαφερόμενοι, όπως οι αθλητές, προπονητές, σύλλογοι, ομοσπονδίες, δάσκαλοι, γονείς αλλά και νομικοί, πολιτικοί κ.τ.λ., για το αν θέλουν το ντόπινγκ στον αθλητισμό ή όχι.
  • Γ: Σε άκρως ανταγωνιστικές κοινωνίες, (υψηλής απόδοσης-υψηλού κινδύνου) όπου σκοπός είναι η επιτυχία, το χρήμα, η δόξα, άσχετα με το τίμημα (κοινωνίες ντόπινγκ), οποιοδήποτε απαγορευτικό μέσο δεν έχει μεγάλα περιθώρια επιτυχίας.

Η πείρα έχει δείξει ότι επί πλέον του τακτικού τυχαίου έλεγχου πληροφοριακά προγράμματα και ενέργειες που μπορούν να επηρεάσουν τη γενικότερη στάση για το ζήτημα, είναι εξίσου σημαντικά. Τέτοια προγράμματα πρέπει να θεωρούνται οποιαδήποτε μπορούν να γίνουν για να περιορισθεί η έκταση του Ντόπινγκ και σε εθνικό και σε διεθνές επίπεδο. Τα πιο σημαντικά σημεία αυτών των προγραμμάτων είναι τα εξής:

  1. Παροχή πληροφοριών για τους κινδύνους του ντόπινγκ στην υγεία.
  2. Ενημέρωση για την περιορισμένη συμβολή των ουσιών Ντόπινγκ στη βελτίωση της επίδοσης.
  3. Προσπάθεια για την ανάπτυξη των ηθικών απόψεων για τους σκοπούς και τα μέσα αθλητισμού, που στοχεύουν στην καταδίκη του Ντόπινγκ και των άλλων τεχνικών μέσων για την επίτευξη καλύτερων αποτελεσμάτων.
  4. Σύνταξη και διανομή ακριβών και λεπτομερών καταλόγων των διαφόρων αυτών ουσιών ντόπινγκ όπου να δηλώνεται και η χημική σύσταση και τα ονόματα των διαφόρων αναβολικών στο εμπόριο με αλφαβητική σειρά και σύμφωνα με τα διεθνή ψηφίσματα.
  5. Αυστηρότερος έλεγχος στις ιατρικές συνταγές για χορήγηση φαρμάκων που συμπεριλαμβάνονται σ’ αυτά για το Ντόπινγκ.
  6. Αξίωση για επιβολή αυστηρότερων ποινών όχι μόνο στους αθλητές αλλά και στους προπονητές που έχουν κριθεί ένοχοι χορήγησης ουσιών Ντόπινγκ στους αθλητές.
  7. Καθιέρωση και στήριξη πρακτικών και τακτικών εξετάσεων και σε εθνικό επίπεδο, παρέχοντας τα απαιτούμενα κονδύλια στους οργανωτές.
  8. Συνεργασία και με τελωνιακές αρχές για να αποφευχθεί η εισαγωγή αναβολικών
  9. Συνεργασία με τις αστυνομικές αρχές για να εμποδιστεί η διανομή ναρκωτικών φαρμάκων και ουσιών Ντόπινγκ.
Όταν κάποιος αθλητής κάνει χρήση ουσιών θα πρέπει να γνωρίζει τους κανονισμούς του Ντόπινγκ το ίδιο καλά με τους κανονισμούς των αγώνων ,να γνωρίζουν τους κανονισμούς έλεγχου Ντόπινγκ , να γνωρίζουν πως πρέπει να προμηθευτούν μια βεβαίωση σε περίπτωση τακτικής χρήσης κάποιου αναβολικού για ιατρικούς λόγους . Σε περίπτωση που ένας αθλητής κάνει χρήση κάποιων φαρμάκων για μεγάλο χρονικό διάστημα συνιστάται: να μη σταματήσει να παίρνει το φάρμακο και να έρθει σε επαφή με τον προπονητή του και το γιατρό του για να πληροφορηθεί εάν τα φάρμακα του περιέχουν τυχόν απαγορευμένες ουσίες . Ο αθλητής πρέπει να λάβει υπ’ όψη του τις πιθανότητες: μπορεί να σταματήσει να παίρνει το φάρμακο αναφορικά με τους αγώνες, ότι μπορεί να χρησιμοποιήσει παροδικά άλλο φάρμακο που να έχει τα ίδια αποτελέσματα και να μην είναι απαγορευμένο ή ότι μπορεί να κάνει συστηματική χρήση άλλου φαρμάκου που είναι αποδέκτης σύνθεσης. Εάν ο ιατρός του αθλητή υποστηρίξει ότι δεν συνιστάται και δεν ενδείκνυται να αλλάξει το φάρμακο, να υποβάλλει μια γραπτή δήλωση που να το λέει. Αυτή η δήλωση πρέπει να περιλαμβάνει στοιχεία για την κατάσταση του φαρμάκου ή τα μειονεκτήματα του και τι είδους φάρμακο παίρνει ο αθλητής . Aυτό  το έγγραφο πρέπει να παρουσιαστεί στον αρμόδιο ιατρό ή τον πρόεδρο της επιτροπής Ντόπινγκ πριν τους αγώνες.

Ιωάννα Λάμαρη, Κατερίνα Καλύβα, Ελένη Θεοχάρη, Ελπίδα Φάκα, Γιώργος Φακής


Πηγές πληροφόρησης






Ετικέτες , ,